Category Archives: Corona times
DAG 12 – paradox
Thuis kijk ik dan nooit in mijn agenda, maar het is evenwel druk. Ineens heb ik Zoom-afspraken. Tenminste als mijn camera het doet. Die had ik nog nooit eerder gebruikt […]
DAG 11 – DEADLINE
Dag elf al weer. Langzaam bekruipt me de vraag hoe lang dat virus wel niet door zal gaan met dood en verdriet te zaaien. En hoe lang ik wel niet […]
DAG 10 – het afvalpunt
Alles wordt minder, placht mijn lieve vriendin de potloodprinses vóór de crisis vaak te zeggen. Maar ineens hoor ik haar er niet meer over. Niet alleen omdat ik haar nog […]
Dag 9 – het midden
Het Japanse woord ‘hara’ betekent ‘de buik’, maar op een dieper niveau betekent het ‘het juiste zwaartepunt’, ‘iemands ware aard’ of ‘een mens in zijn midden’. Hara is dus zowel […]
Dag 8 – de bron
Vanochtend moest ik even stil staan. Ik kreeg het bericht dat de moeder van een lieve vriendin was overleden. Elke dag sterven er mensen. Aan oorlog. Aan ouderdom. Aan ongelukken. […]
Dag 7 – Pampus
Toen mijn meniscus knapte, was het net zo. Mijn wereld stond plotseling stil. Hoe kon ik als shiatsutherapeut nu mijn werk nog doen? De huur betalen van mijn praktijk? Ik […]
Dag 6 – de wandeling
Schreef ik ‘tot maandag’? Hoezo? Stopt dat verdomde virus in het weekend soms met doden? Wat een luxe leven had ik eigenlijk als shiatsutherapeut. Hele weekenden vrij. En nu? Doorschrijven! […]
Dag 5 – Nada
Gisteren was ik vergeten welke dag het was. Woensdag? Donderdag? Dat krijg je ervan. Eerst volg je het ritme van een agenda vol met afspraken, en dan ineens… nada. Ik […]
Dag 4 – de winkelwagen
Ook al heb je maar één product nodig, iedereen moet NU een winkelwagen pakken. Noem de gemene noemer van wc-papier, een gemeen longvirus, een gewone winkelwagen en een gezonde afstand. […]
Dag 3 – Het A-woord
Paul Witteman was de eerste. In De Wereld Draait Door afgelopen vrijdag. Zonder publiek dan, dus hij durfde wel. En vanochtend hoorde ik het onverbloemd op de radio. Het A-woord […]
